Omdat we door de tyfoon in de eerste week maar één dag op het Izu-schiereiland hebben doorgebracht, hebben we nu twee dagen over in de planning. Het is prachtig weer en we hebben wel zin in een dagje strand. De zee is te ver en dus wordt het een camping aan Lake Biwa. Op Google Maps vinden we camping Shirahige Hama vlakbij de Shiga shrine waar ook een tori in het water staat. Het Biwa-meer is het grootste meer van Japan en ligt vlakbij Kyoto waar we hierna naar toe gaan. Nadat we wat boodschappen hebben gedaan rijden we langs de oever van het meer naar de camping. We kunnen niet naar rechts afslaan omdat de weg gesplitst is in twee banen maar zien wel een mooi zandstrand. Dus wordt het bij de eerstvolgende afslag keren en weer terug. We rijden het terrein op en er komt een jongen naar ons toe. Hij spreekt een paar woorden Engels en begrijpt dat we een nacht willen blijven en wijst naar een mooi plekje onder de bomen. Dat ziet er goed uit en we willen er naar toe rijden maar dat is ook niet de bedoeling. Eerst parkeren op de vastgestelde parkeerplaats en registreren. De campingeigenaar spreekt gelukkig wel wat meer Engels. Het wordt wel een relatief duur nachtje. Ze rekenen in dagprijzen en we moeten voor anderhalve dag betalen wat uitkomt op 4800 yen (ongeveer 35 euro). De douche moet dan nog eens apart betaald worden en kost maar liefst 500 yen. Maar we vinden een prachtig plekje onder de bomen. Het water is heel helder en lekker koel.

Als we onze spullen pakken missen we onze twee campingstoelen. Op de mich no eki waar we hiervoor overnacht hebben zaten we in de schaduw bij de toiletten te ontbijten. Niels voelde zich niet zo lekker en ik ging in de winkel kijken of ze bananen verkochten en vroeg de jongens om de spullen mee te nemen. Dat deden ze, alleen de stoelen dus niet. We moeten het dan maar met het picknick-kleed doen. Aan het eind van de middag pakken de Japanners die nog op de camping zijn hun tentje in en zijn we alleen over. Dan komt de campingeigenaar opeens aanrijden met een tafel en drie stoelen in de achterbak. Heel fijn, nu kunnen we aan tafel eten. We maken noedelsoep en hebben nog wat sushi, yakatori en edamame boontjes (groene sojaboontjes) waar je alleen de peul van eet.

We gaan naar Nagashima, een pretpark met achtbanen, een thermen en een outlet-centrum. Wij gaan voor het waterpark.  Nadat we ons hebben omgekleed kijken we waar we onze handdoeken kunnen neerleggen. Daarvoor hebben ze een drie verdiepingen hoge overkapping aangelegd. Hier moet je ook je badslippers uitdoen om naar je plekje te lopen. Gelukkig is het nog niet zo druk, de meeste Japanners hebben pas in augustus vakantie. Er zijn heel veel glijbanen, warme badjes, een lazy river en een groot golfslagbad.  Het golfslagbad heeft  steeds een rusttijd, waarin er niemand in mag. Waarom begrijpen we niet. Er zijn om de mensen uit het bad te houden, nog meer badmeesters nodig, dan wanneer ze wel mogen zwemmen.

Om iets te eten te kopen moet je eerst bij een automaat een ticket kopen waarmee je naar het loket kunt om je bestelling af te halen. Dit systeem zien we ook op andere plaatsen. Ook staan er overal automaten om drinken te kopen. Je moet erg je best doen om een plek te vinden in Japan waar ze niet staan. Zelfs bovenop de Fuji kun je ze vinden.  

Bij het informatiecentrum vraag ik of we met de camper op de parkeerplaats mogen overnachten.  Dat kan helaas niet, je mag maar tot 24:00 uur parkeren. We zoeken het dichtstbijzijnde station op omdat we morgen met de trein naar Nagoya willen en zien langs het spoor overal grijze P’s staan op Maps.me. We vinden een rustige parkeerplaats wat verder van het station waar we de campervan neerzetten. Er staan nog wat andere auto’s. ’s Avonds lopen we naar het station om naar de wc te gaan en onze tanden te poetsen. Maar het is maar een klein station en de wc bevindt zich op het perron, waarvoor je een treinkaartje nodig hebt om er op te komen. Voor het eerst vinden we geen wc in Japan als je hem nodig hebt en moeten we een keer wildplassen.

’s Ochtends schijnt de zon volop en is er geen wolk meer te bekennen. We rijden naar Nagano, waar we de Zenzoji tempel bekijken. We komen er een Japans bruidspaar tegen dat naar de tempel gaat. Vervolgens door naar de Daisho wasabi farm om de wasabiplantjes te bekijken. Deze groeien alleen in heel erg schoon water. We worden er geïnterviewed voor een Japans tv-programma en ze filmen ons als we wasabi-ijs proeven. In Matsumoto bekijken we het kasteel en dan gaan we naar de michi-no-eki in Okuhida midden in de Japanse alpen.

De volgende ochtend rijden we naar de parkeerplaats in Hirayu Onsen, vanwaar de bussen vertrekken naar Kamikochi, een dal midden tussen de bergen waar je met de auto niet naar toe mag.  Het is prachtig weer en we lopen lekker in korte broek en T-shirt. De meeste Japanners hebben zich overdreven goed voorbereid op een tocht door de bergen zo lijkt het en lopen met zonnehoed, een shirt met lange mouwen, of losse mouwen en handschoenen, en met afritsbroek of een trainingsbroek onder een korte broek en een grote rugzak. Het lijkt of ze echt gaan klimmen in de bergen, maar het pad loopt vlak langs de rivier en na ongeveer 3 kilometer is er al een brug waar je weer terug kunt. Wij besluiten om naar de volgende brug te lopen waar je ook verder de bergen in kunt en dan wordt het opeens erg rustig op het pad. Dus toch geen bergbeklimmers.

Het pad loopt meestal door het bos, maar af en toe hebben we een mooi uitzicht op de bergen waar zelfs nog een klein beetje sneeuw op ligt. Op de terugweg komen we langs een heilig meertje waar de kami (goden) naar de aarde zijn afgedaald. Je moet betalen om het te kunnen zien en de jongens besluiten niet mee te gaan. Ik loop langs de oever en zie opeens een Japanse makaak in de bomen bij het water. Hij probeert te drinken en valt een paar keer half in het water. Verderop zien we samen nog een grotere groep.

We rijden naar het Izu schiereiland, waar een aantal mooie snorkelplekken zijn. Bij vertrek van de parkeerplaats is het schrikken van het bedrag dat we moeten betalen. Ik dacht dat er een nachttarief van 1000 yen was, maar helaas.  Parkeren in de stad is erg duur, 500 yen (ongeveer E 3,75) per uur. En dan als we de route willen plannen blijkt Niels iets te hebben gedaan met de iPad waardoor hij opeens om een password vraagt. Uiteraard weet hij het wachtwoord niet. Dan maar onze eigen tablet gebruiken. Doordat we een wifi-to-go hebben gehuurd, kunnen we daarmee het zelfde als met de iPad. Ook heb ik de android app Maps.me gebruikt, waar je plaatsen die je eventueel wilt gaan bezoeken kunt markeren. Zo kan je thuis al veel voorbereiden. Ook hiermee kun je de route navigeren, alleen geeft het programma op dit moment nog niet aan waar je af moet slaan. Je moet zelf op de kaart kijken waar je langs moet. Een bijrijder die je zegt waar je naar toe moet is dan wel erg handig.

Ondertussen begint het steeds harder te regenen. Onderweg moet ik een keer keren en dan is het boem. We kijken en zien geen schade, maar bij de volgende stop vallen de onderste houders van de ladder er af. We kunnen door het probleem met de iPad geen contact krijgen met Japan Campers en rijden naar een benzinepomp waar ze ons helpen om de bovenste bevestiging af te schroeven. Nu hebben we ook nog een ladder extra onder de achterbank.

In Shimoda staan we om twee uur al op de Mishi no eki waar we van plan waren te overnachten. Martijn kijkt naar de weersvoorspelling en ziet dat er een typhoon onder Japan langs gaat richting China. Hoe verder naar het zuiden, hoe slechter het weer. We besluiten dan maar richting het noorden te gaan. We overnachten op een Michi no eki bij Izu stad. Ze hebben er een all-you-can-eat restaurant , maar de kwaliteit is helaas niet echt geweldig.

Als we de volgende dag langs de Fuji rijden zien we hem net even door de wolken verschijnen. Te kort om er een foto van te maken. We bekijken de Sengen shrine aan de voet van de berg, die de beklimmers van de Fuji eerst moeten bezoeken om zich van een goede beklimming te verzekeren, en gaan daarna naar een ijsgrot, een kleine lavagrot waar ze vroeger ijsblokken in opsloegen om in de zomer te gebruiken.

Om de snelweg door Tokyo te vermijden hebben we een route uitgekozen die langs een van de grootste Boedha’s (Daibatsu) van Japan, bij de Nihon-ji tempel op het schiereiland van Chiba loopt.  Al snel na vertrek begint de eerste tolweg. In de camper zit een ETC-kastje, waarmee we bij de meeste tolwegen gelijk door kunnen rijden. We hebben hiervoor een bedrag vooruitbetaald omdat de bijbehorende creditcard waarop wordt afgerekend op naam van Japan Campers staat. Het zijn steeds relatief kleine stukken tolweg. Een keer moeten we contant betalen. Het laatste stukje de naar de Boedha is een smal bergweggetje.

Het is gelukkig droog geworden zodat we kunnen beginnen aan onze klimtocht. Naast de grote Boedha zijn er nog zo’n 1500 kleine in en op de berg en er is een overstekende rots in de vorm van een zaag waar je een mooi uitzicht hebt. We kunnen vanaf hier de ferry zien die ons over de baai van Tokyo richting Kamakura zal brengen.

Na een lange vliegreis met Aeroflot, een uur extra door vertraging in Moskou, komen we om 11.30 plaatselijke tijd aan op Narita Airport. Bij de paspoortcontrole moeten we de entree-formulieren inleveren. We moeten hier onder andere op invullen in welk hotel we de eerste nacht verblijven. Maar die hebben we niet. We hebben immers een camper gehuurd. Helaas spreken ze zelfs hier niet meer dan een paar woorden Engels en mijn uitleg over de camper snappen ze niet. Uiteindelijk schrijf ik maar Narita campsite op het papier en dan is het goed en mogen we door.

Bij de uitgang van de South Wing hebben we afgesproken met Japan Campers. We zien niemand, maar als we naar buiten lopen zien we even verder een auto met daktent. Dat zal hem dan wel zijn. Andre zit in de regen in de camper te wachten. We krijgen een uitgebreide uitleg en ondertussen probeert hij een probleem met de stroom op te lossen. De spanning valt steeds even weg waarna er een piepje afgaat. Andre denkt eerst dat het aan het koelkastje ligt, die zouden we dan alleen maar moeten gebruiken tijdens het rijden. De hele nacht de koelkast op de huishoudaccu zou toch al niet kunnen. Maar door de goede isolatie blijft hij wel lang koel zegt hij. Zonder oplossing gaan we dan op weg.

Gaan jullie naar Japan? Maar Japan is toch heel duur?

Daar hebben we wat op gevonden. We gaan een camper(tje) huren.  Na allerlei verhuurders  vergeleken te hebben, was voor ons de midsize campervan van Japan Campers de meest ideale. We kunnen er met zijn 4-en in slapen. Er zit namelijk een daktent op.  Bovendien is hij zo klein dat hij op elke parkeerplaats past. Met grotere kampeerauto’s schijnt het nog al lastig te zijn om een parkeerplek te vinden. De huurprijs per dag is ongeveer 60 tot 70 euro.

Vaak kom je websites tegen, waar ze je afraden om in Japan te gaan rijden. Gelukkig zijn er ook verhalen van mensen te vinden die een auto gehuurd hebben in Japan en het alleszins vonden meevallen. Het verkeer rond de grote steden is hectisch maar verder rijden de Japanners rustig en gedisciplineerd.

Vliegtickets

Voor verre bestemmingen vindt je meestal ongeveer een half jaar van te voren de goedkoopste tickets. Ik maak eerst een globaal reisplan, waar in de loop van de tijd en ook ter plekke nog heel veel veranderd.  Maar daarna is wel duidelijk waarheen en voor hoelang we willen reizen. Als ook de reisdatum vast staat kun je op vliegticket-sites naar een goedkoop ticket zoeken. Vindt je daar een voordelig ticket met een gunstig reisschema, kijk dan ook bij de vliegtuigmaatschappij zelf naar de prijs. Soms is dat voordeliger. Ook schijnen vergelijkingssites bij te houden dat je al op de site bent geweest en schotelen je dan de volgende dag een hogere prijs voor. Meestal is de dag daarna de prijs weer lager. Ook helpt het soms om met een andere browser de prijs op te vragen.  

We zullen in Japan niet de enigen zijn die rondreizen in een camper. Ook Japanners houden van kamperen. Er zijn heel veel campings in Japan. Tot nu toe vooral tent-campings, maar er komen ook steeds meer auto-campings waar je met caravan of camper terecht kunt.  

Auto Camp Jo - Japans voor campingplaatsen waar je met je camper terecht kunt. Beschikken meestal over douches, wasmachines en electriciteit. Prijs per overnachting 3000-6000 yen

Michi No Eki - Japans voor parkeerplaatsen langs doorgaande wegen. Hier kun je gratis overnachten en er zijn altijd toiletten. Vaak hebben ze toeristische informatie over de omgeving en verkopen ze er lokale producten.

Chusha-Jo Japans voor algemene parkeerplaatsen. Soms gratis, soms betaald.

Camper met twee etages!

De ultieme zelfbouw camper met bovenin een uitschuifbare Japanse slaapkamer met tatami matten van drie Japaners die hiermee een jaar door Japan hebben gereisd. De eerste twee-etage camper die gebouwd is. De engelstalige website Two story camping car.

Hallo, welkom op onze camper blog.

Het is de bedoeling om hier allerlei artikelen te posten die te maken hebben met campers en (onze) camperreizen. Binnenkort gaan we in Japan met een camper rondreizen en daarvoor wilde ik graag een reisblog starten.

We reizen al 15 jaar lang met een camper, we verhuren onze eigen camper en we hebben een website www.allmotorhomerentals.com waar je alle camperverhuurders over de hele wereld kunt vinden. Uiteraard hopen we de komende jaren nog heel veel camperreizen te gaan maken en hierover op dit blog te vertellen. Ook handige tips over het camperleven het de praktijk zullen we in de toekomst gaan plaatsen.

We zijn ooit begonnen met een camperreis naar Zuid Afrika. We maakten al graag verre reizen, maar nadat  we op vakantie naar Maleisië met onze 1-jarige zoon wel erg veel bagage mee moesten slepen en deze steeds maar weer in onze tassen zien te krijgen als we naar een andere plek gingen, leek het ons handig om voor een camper te kiezen. Dat is ons zo goed bevallen, dat we nu niets liever doen! In 2005 hebben we zelf een camper gekocht. Maar we zijn nog steeds besmet met het reisvirus en willen ook graag landen bezoeken waar we niet met onze eigen camper te kunnen komen. Daarom verhuren we onze eigen camper ook. 

Maar we beginnen met onze reis naar Japan!